Ρόζαλιντ Φράνκλιν: Η αδικημένη επιστήμονας στην Google
Η βιοφυσικός και κρυσταλλογράφος Ρόζαλιντ Φράνκλιν και η σημαντικότερη ανακάλυψή της, η δομή του dna, βρίσκονται στο σημερινό doodle της Google καθώς σήμερα συμπληρώνονται 93 χρόνια από την γέννηση της σημαντικής αυτής γυναίκας, που έσασε το βραβείο nobel.
Η Βρετανίδα επιστήμονας γεννήθηκε στο Νότινγκ Χιλ του Λονδίνου, στις 25 Ιουλίου του 1920. Εγινε ευρύτερα γνωστή ως η γυναίκα στην οποία δεν απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ για την ανακάλυψη της δομής του DNA.
Σημαντική ήταν η συνεισφορά της και στην κατανόηση των τομέων του RNA, των ιών, του άνθρακα και του γραφίτη.
Η συμβολή της στον τομέα της γενετικής θεωρείται εξαιρετικά σημαντική, ενώ η ίδια αποτέλεσε σύμβολο του φεμινιστικού κινήματος κατά τη δεκαετία του 1970, λόγω του «παραγκωνισμού» της από τους Γουάτσον, Κρικ και Γουΐλκινς κατά την έρευνα πάνω στη δομή του DNA.
Ο πρόωρος θάνατός της και το γεγονός ότι ποτέ δεν τιμήθηκε για τη συμβολή της στη διαλεύκανση της δομής της διπλής έλικας συνετέλεσαν στο να γίνει η Ρόζαλιντ Φράνκλιν σύμβολο του φεμινιστικού κινήματος και μάλιστα ερήμην της. Ολα άρχισαν με την έκδοση του βιβλίου του Γουότσον «The double helix», σε πολλά σημεία του οποίου η Φράνκλιν περιγράφεται υπό ένα καθαρά σεξιστικό πρίσμα. Στο βιβλίο, το οποίο εξεδόθη το 1968, η Φράνκλιν αναφέρεται ως «Ρόζι», ενώ δίνεται μια πλήρης περιγραφή του τρόπου με τον οποίο ντυνόταν και ο οποίος σαφώς δεν στόχευε στο να τονίσει τη θηλυκότητά της. Επιπροσθέτως, σχόλια του βιβλίου όπως «το καλύτερο μέρος για μια φεμινίστρια είναι σε κάποιου άλλου το εργαστήριο», ξεσήκωσαν τις φεμινίστριες εναντίον του ανδροκρατούμενου πανεπιστημιακού κατεστημένου και έκαναν τη Ρόζαλιντ Φράνκλιν σύμβολο του κινήματος όταν αυτό ανθούσε στη δεκαετία του '70.
Κατά τη διεξαγωγή των ερευνών της, η Φράνκλιν εργαζόταν στο King’s College London (όπου έφτασε μετά από εργασία τριών ετών σε γαλλικό εργαστήριο) με τον Μόρις Γουΐλκινς- αν και οι μεταξύ τους σχέσεις, όπως έχει αναφερθεί, δεν ήταν οι καλύτερες. Ο Γουΐλκινς πήρε κάποιες από τις κρυσταλλογραφίες ακτίνων Χ της χωρίς την άδειά της, και τις έδειξε στους Φράνσις Κρικ και Τζέιμς Γουάτσον, οι οποίοι και τιμήθηκαν με βραβείο Νόμπελ το 1962 για τις έρευνές τους πάνω στο DNA(τη στιγμή που η Φράνκλιν δεν ήταν καν υποψήφια). Αργότερα, ο Κρικ παραδέχτηκε πως οι εικόνες της Φράνκλιν – η οποία πέθανε τον Απρίλιο του 1958 στο Τσέλσι, σε ηλικία μόλις 37 ετών, μετά από διετή «μάχη» με τον καρκίνο των ωοθηκών- ήταν στην ουσία τα δεδομένα που χρησιμοποίησαν για να συνθέσουν τη θεωρία τους πάνω στη δομή του DNA- η πιο χαρακτηριστική και εμβληματική εξ αυτών των φωτογραφιών είναι η εικόνα που είναι γνωστή ως «φωτογραφία 51»..
Κόρη πλούσιας εβραϊκής οικογένειας, η Φράνκλιν είχε δώσει μάχες για να ακολουθήσει την επιστημονική καριέρα που επιθυμούσε. Οταν το 1950 είχε φτάσει στο King's College του Λονδίνου, έπειτα από τριετή εργασία σε γαλλικό εργαστήριο, ήταν ήδη καταξιωμένη: εθεωρείτο ειδική στην κρυσταλλογραφία και είχε δημοσιεύσει πληθώρα άρθρων. Από όλες τις πληροφορίες που υπάρχουν σχετικά με το θέμα, φαίνεται ότι η ζωή της Φράνκλιν στο King's College σημαδεύτηκε από τις κάκιστες σχέσεις της με τον Μόρις Γουίλκινς. (Ο Γουίλκινς, ο οποίος δεν γνώριζε κρυσταλλογραφία, επέμενε να θεωρεί ότι η Φράνκλιν θα έπρεπε να είναι η βοηθός του, πράγμα το οποίο θα εξόργιζε οποιονδήποτε, ανεξάρτητα από το φύλο του. Η Φράνκλιν, πάλι, φαίνεται πως κατέστησε σαφές από την αρχή ότι δεν είχε καμία διάθεση να γίνει βοηθός του Γουίλκινς.) Σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες, οι δυο τους δεν αντάλλασσαν κουβέντες παρά μόνο όταν ήταν εντελώς αναπόφευκτο. Και καθώς οι σχέσεις τους πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο, η Φράνκλιν αναγκάστηκε ακόμη και να κρύβει τα αποτελέσματα των πειραμάτων της από τον Γουίλκινς.
Ο λόγος για τον οποίο η Φράνκλιν έκρυβε τα αποτελέσματά της δεν είναι σαφής: αν πάντως υποψιαζόταν ότι ο Γουίλκινς θα μπορούσε να τα αναζητήσει εν τη απουσία της, είχε δίκιο! Γιατί ο Γουίλκινς έκανε αυτό ακριβώς: με τη βοήθεια ενός συνεργάτη του αντέγραφε τις φωτογραφίες που έβγαζε η Φράνκλιν όταν μελετούσε τους κρυστάλλους του DNA με τη βοήθεια ακτίνων Χ. Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο βιβλίο του Γουότσον, ο ίδιος ο Γουίλκινς του εξομολογήθηκε την πράξη του και του έδειξε την περίφημη πια φωτογραφία που επιβεβαίωνε ότι η δομή του DNA ήταν ελικοειδής.
Είναι χαρακτηριστική η φράση που προσέθεσε η Φράνκλιν στο άρθρο που έστειλε στην επιστημονική επιθεώρηση «Nature» και το οποίο δημοσιεύθηκε στο ίδιο τεύχος με αυτό των Γουότσον και Κρικ: «Οι ιδέες μας (σχετικά με τη δομή του DNA) δεν είναι ασύμβατες με το μοντέλο το οποίο προτάθηκε από τους Γουότσον και Κρικ στο άρθρο που προηγείται». Φυσικά και δεν μπορούσαν τα συμπεράσματά της να είναι ασύμβατα με το μοντέλο που πρότειναν οι Γουότσον και Κρικ! Πάνω στα δικά της δεδομένα βασίστηκαν για να το δημιουργήσουν...
Η άγνοια της Φράνκλιν σχετικά με την αδικία που της έγινε συνεχίστηκε ως τον θάνατό της. Σύμφωνα με την τελευταία βιογράφο της Μπρέντα Μάντοξ (Brenda Maddox), πέθανε περήφανη για τη φήμη που είχε αποκτήσει ως ειδήμων της κρυσταλλογραφίας, αλλά και για τις έρευνές της στους ιούς οι οποίες διεξήχθησαν στα χρόνια που ακολούθησαν τη διαλεύκανση της τρισδιάστατης δομής του DNA.
Πόπη Π
loading...
Tromero.eu
Αν βρήκατε το άρθρο ενδιαφέρον κάντε ένα SHARE να το
δούνε και οι φίλοι σας! Σας ευχαριστούμε.
Σχολιαστε στο Blogger
Σχολιαστε στο Facebook